365 days

         Dapat malungkot ang magiging tema ng blog ko ngayon pero biglang nagbago ang lahat nung makausap ko ang isa sa espesyal kong kaibigan para akong naturukan ng madaming serotonin at mukhang naoverdose  pa ata.
         I went Abroad a year ago, hanep! sarap sabihin feeling ko kaya ko pang magtagal dito ng sampung  taon pa...JOKE!!!  ayoko na pangarapin. haha  
        Para saken ang dalawang taon ay sapat na para malaman ko kung ano ba talagang plano at gusto ko sa buhay maliban sa pagtulong sa pamilya.
        Kumbaga sa history ang pagpunta ko sa Saudi ang Medieval Period  ng buhay ko tapos ang pag-alis ko dito ay ang aking Renaissance (Rebirth), gumaganun pa?haha

Sa tuwing matatapos ang buwan hindi ko nakakalimutan ekesan  ang aming kalendaryo :)

         Masasabi ko sa isang taon na pagtratrabaho ko dito may mga nadiskumbre ako sa sarili ko una, maarte ako. pangalawa, maarte ako. pangatlo, maarte ako. hahaha. Nung nagsabog ata ang Diyos ng kaartehan sa mundo mulat na mulat ako at nagsahod pa ako ng palanggana kala ko kasi  kagandahan at kaseksihan ang pinasabog nya.. nagkamali ako.
         Pero totoo madami na din akong natutunan dito sa Saudi hindi ko nga lang pinapahalata malay mo may kapangyarihan palang sharingan yung makakakilala saken at maagaw pa ang technique ko. :p
         Masaya ako kasi napatunayan ko sa sarili ko na kaya ko ng mabuhay ng sa sarili ko lang, na ako na ang bumibili ng sarili kong damit, pantalon, sapatos, tsinelas, brief este panty , toothpaste, toothbrush, shampoo, sabon, lotion, load, pagkain  at madami pang iba na inaasa ko lang sa pamilya ko sa loob ng dalawangpu't tatlo kong pamamalagi sa pilipinas.

       At  madami akong natutunan sa mga taong nakasalamuha at nakasama ko.  Everything has it's own reason and purpose talaga..Salamat at alam kong ginagabayan at tinutulungan ako ng nasa itaas  :)