Live life to the fullest

    Living and working here in Saudi needs lot of courage and determination not just because you need to embrace their culture, tradition, law, people BUT because you have to live independent and make decision in your own.
   
     I remembered one of my novel lover friend told me " People doesn't want happiness even they have it they still wanted to experience suffering" maybe she just said that thing because of my decision of working here. But never in my days that I regretted the decision of where I am right now because its my choice...I just used what I inherited in my very own existence which is 
" Freedom"
     Because I do believed that we should make change in our lifestyle and begin to boldly do things which we may previously never had thought of doing, or been to hesitant to attempt.  So many people live within unhappy circumstances and yet will not take the initiative to change their situation because they are conditioned to a life of  security, love and belonging. --- all of which may appear to give one peace of mind but in reality nothing is more damaging to the adventurous spirit within a man than a secure life.

   
      In my past 10 months of  staying here, I realized that the happiness in life comes from our encounters with new experiences, new people, new knowledge, and because there is no greater joy than to have an endlessly changing horizon for each day to have a new. That's why I am here...decided to escaped in my comfort zone and experiencing the so called --LIFE

A Nurse's Note

I'm really a dreamer. I have tons of dreams that are still to be achieved.

Being a nurse was not on my list of dreams, but I became one. I don't know if this is the right path for me. I mean, I hate the rotating schedules, I hate being here in Jordan since there is no available nursing jobs in the Philippines, or if there is, the salary is too low that in a single week you'll be able to finish all of your hard earned money. These two are not the only complaints I have regarding my profession, but I'm already here, there's no turning back.

Even though there's a part of me that is hateful towards this profession, a bigger part of me came to love it.

Why?

While studying, I met my ultimate friends. When I am with them, I feel really happy. When I am with them, I don't feel any worries to show and express my real self.

Being a nurse made me realize that I'm very lucky. I've spent months in training in a hospital where we cater to the less fortunate. There are those that doesn't have a single peso to buy medicines for themselves or their families. Seeing these made me appreciate the blessings that I have.

Because of this profession, I had the opportunity to render my service to my fellow Filipinos. During training, we were not compensated with salary or allowance, instead, I received sincere gratitude and patients' smiles that were priceless. (These were nice, but these plus money could've been better:))

There are lot of things I want to add to this list, but my nose is already bleeding. Potek! hindi ko na kinakaya. Emo daw ako kunwari ngayon dahil sa nabasa kong isang blog na tungkol sa pagiging nurse. Ginaya ko lang bakit ba?! Walang pakialamanan. Basta, ewan ko, malay ko ba, wala na talaga akong alam at masabi. Eto ang resulta ng OFW na walang magawa.

Happily Exhausted

Whew! Nakakapagod na araw ito. Parang katulong lang ang dating pero masayang masaya dahil mdami akong nagawa na kapakipakinabang.

Karaniwan kong sinasayang ang day-off ko sa panunuod ng pelikulang napanuod ko na, nagiinternet hanggang mabadtrip ako dahil sa bagal ng net namin, at sa pagtulog ng buong hapon.(buti nga hindi pa ko ngkakabedsore)

Pero ngayong araw na to... parang  umapaw ang kasipagan sa aking buong katawan. Una, pagkagising ko ay naglaba agad ako ng lahat ng damit kong madumi kasama ang lahat ng bed sheets ko. Pagkatapos ay nagwalis ako ng kwarto namin na ubod ng dumi at pagtapos nun ay nilampaso ko pa ang sahig. Sa unang pagkakataon ay pinawisan ako ng madami dito. Naalala ko tuloy yung sinabi ni Ann Landers sa pagiging masipag. Sabi niya: "Nobody ever drowned in his own sweat." Joke! Siempre niresearch ko lang yan at hindi naalala.

Tapos nun nakipagchat ako sa mga mahal ko sa buhay, nagplantsa ng uniform at saka naligo pagkatapos magpahinga. At ang huli kong ginawa.. kumain ng adobo na niluto ko! Take note... NILUTO KO.. hindi ko inumit sa tupperware ng iba. Talaga naman napakasaya ko ngayon kahit pagod. Ngayon, masaya akong matutulog dahil alam ko na madami akong nagawang kabutihan. HOOOOO!

Misteryo sa Roof top

   Ang pagiging matapang ay ayos lang naman pero dapat hinahaluan din ng pag-iingat lalo na kung sa Saudi peninsula ka magtratrabaho. Nung una hindi ko maintindihan kung bakit sinasabi ng pamilya ko,kamag-anak,kaibigan, kapit bahay,tambay sa kanto,manliligaw, and my pets na MAG-INGAT daw e tawag nga sa lugar na to ay holy place dahil sa pagiging relihiyoso ng mga tao, kung magdasal sila  limang beses sa isang araw at sinasarado pa ang mga establishment maliban sa hospital  pag oras ng pagdarasal.

   Nagbago ang aking pananaw sa isang kagimbal gimbal na pangyayari….. Parang horror lang. Hahaha

   Naganap ang pangyayari sa rooftop, tatlong araw na kaming walang internet kaya nagrereklamo na at asar na din kami sa kinabitan namin ng linya lalo na ang aking room mate na sabik na sabik na makausap ang kanyang darling.

Nung tinawagan namin:

Room mate: ( Angry voice) Lesh mafi connection ana give 50 riyals awol? ( why no connection I gave 50 riyals before)

Internet man: Istri jadid wire mumkin karban malom? ( Buy new wire maybe  it's already destroyed do you understand?)

   Yun sinabi nya nga na baka kailangan na palitan dahil sira na, sinabi ko sa karoom mate ko na may supernatural talent ako sa pag-aayos basta wiring baka pwede ko pang ayusin at hindi na kailangan bumili pa na nasa 60 riyal o 690php kung ikokombert sa philippine peso, pero meron talaga akong talento sa pag-aayos ng mga bagay na sira na ewan ko ba ganun siguro pag dyosa. Hahahahaha

   Edi sinabi ko yung intension ko na susubukan kung ayusin. Sinabi ng internet man na nasa roof top yung wire ( syempre may interpreter ako yung cleaner namin sa clinic,  dahil hindi ako ganoon kagalingan sa asar na Arabic language grrrr….)

   Naglead sya kung saan banda ( internet man) sinundan ko lang sya ang akala ko naman ay sumusunod ang cleaner namin sa likod namalayan ko na lang na nasa itaas na kami na KAMING DALAWA lang, ang bilis kasi ng mga pangyayari pero wala lang naman sa akin yun wala naman akong malisya. Basta ang gusto ko lang ay makita ang wire at ayusin.

Sobrang tahimik yung lugar parang good environment for evil intention pero wala akong pakiilam focus lang ako sa dapat kung gawin.

    Habang tinitrace ko kung anong posibleng sira nung wire nakatingin lang yung internet man... Tapos napansin ko na lang na nakikihawak din sya sa wire na hinahawakan ko. Ng biglang may napansin ako BADTREP!  Dinidikitan ng kamay nya ang isa  sa mahinang parte ng pagkatao ko! Ang aking smooth na smooth na kamay. Hahaha.  Kinukumbinsi ko na baka nagkataon lang yun ( Hingang malalim) . Edi tinuloy ko yung ginagawa ko …. Ng napansin ko na hindi nya na dinidikitan ang kamay ko, POTEK! ipapatong nya na yung kamay nya sa kamay ko na bigla kong iniwas. Bigla ko syang tinignan bumilis na ang tibok ng puso ko, umiinit na ang katawan ko este ang ulo ko pala. Hahaha  kinakabahan na ko, parang may bumubulong na sa akin na ( dyosa! Dyosa! umalis ka na ! Bilis! Bilis!)

     Syempre sinunod ko ang bumubulong sa akin, bumwebwelo na ko sa paglikas na gagawin ko.  Bigla akong umatras at sinabi na " mashi, lasem istri jadid" ( ok, need to buy new one) wala na kasi akong plano pang ayusin baka pagnagtagal pa ko dun ikapahamak ko pa, walang sabi sabi ay kumaripas na ko ng takbo alam ko sinusundan nya pa ako nun dahil nakikita ko sa aking peripheral vision hindi lang siguro ako naabutan. Pati ako nagulat din sa sarili ko dahil ang bilis ko nakarating ng ground floor pwedeng ilagay sa  guiness world of record.

     Learned lesson talaga yung nangyari na yun, Salamat dahil alam kong prinotektahan ako ng Diyos nung pagkakataon na yun.

     Napansin ko lang,  iisa lang ang itsura ng mga manyak. Pansin ko lang naman. :))

Pinangyarihan ng krimen

Happy Ramadan

    Buwan ng agosto! Ramadan na!!!  Ito ang unang pagkakataon na ma-experience ko ang Ramadan sa middle east nung nasa pinas pa kasi ako nadidinig ko lang sa kanila " Happy Ramadan"  o nakalagay sa banner ng kapitbahay naming muslim na "Ramadan kareem" na hindi ko naman naiintindihan kung anung ibig sabihin basta ang ideya ko lang ay fasting yun at wala na kong plano pang saliksikin .  At dahil na-eexperiece ko na sya ngayon nauunawaan ko na kung anong ibig sabihin. Ang Ramadan ito ay mahigit kumulang isang buwan na pag-aayuno, hindi sila kakain sa pagsikat ng araw hanggang sa paglubog nito.  Wah! Parang ang hirap nun gagawin mo sa isang buwan?!  Ako nga isang beses sa isang linggo feeling ko nabawasan na ko ng Isang pulgada sa isang buwan pa kaya? Pero masarap sa pakiramdam ang nagfafasting feeling mo lahat ng bagay kaya mong harapin, ang gaan sa pakiramdam para lang feather nye! Haha pero  nakalimutan ko na  yung pakiramdam kasi hindi ko na nagagawa ngayon. Ang dahilan sa kanilang pagfafasting ay " cleanse their inner soul and protect them from harm" Nung una kong nadinig hindi ako kumbinsido pero yun ang belief nila syempre kailangan irespeto. Masaya pag Ramadan! Lalo na siguro pag sa hospital ka pa nagwowork kasi madaming nagbibigay ng pagkain at talagang meron silang free meal! Sa ibang bansa tulad ng UAE ang mura ng bilihin pagnag-grocery sila tuwing gabi, binabagsak daw nila yung presyo syempre nga naman gabi lang kakain masisira ang paninda nila kinabukasan.  Mahigpit dito sa Riyadh pag Ramadan kaya nga yung iba ay nagbabakasyon muna sa ibang bansa o Ibang parte ng Saudi, lugar nga naman ng hari kaya dapat organisado at nasa maayos ang lahat. Ngayong Ramadan napupuna ko karamihan sa pasyente ko  pag natapos na yung treatment sa kanila ay  magsasabi na ng "shokran" ( thank you sa inglesh) na hindi ko naman napapansin dati.  puna ko lang a! mababait sila.,  may pinasuyo nga yung doctora ko sa akin na gawin..

Doctora:  herlene…

Me: Yes, Doctora?

Doctora : Can you wash my mug with Clorox? Please?

( OC kasi yung doctora ko na yun, talagang ober OC naalala ko nung unang beses ko palang dito sa work sya ang dahilan kung bakit ako na-anxiety bago matulog iniisip ko kasi kung anong pwedeng mapuna o mareklamo nya sa pagtratrabaho ko.)

Me: No problem doctora

Paglabas ko…

Hindi ko trabaho yun a! bakit ako gagawa? ( My evil side)

Ok lang yan.. wala ka namang masyadong ginagawa tsaka madali lang naman yun

(My good side  )

Syempre nananalo pa din ang kabutihan sa kasamaan

Edi nilinis ko sya ngayon, nilinisan ko ng Clorox with STEEL WALL.  Wah! Napansin ko nagiging silver na yung dulong bahagi nung mug. Hala! @!$@%#  lagot ako nito natanggal na yung kulay! Paboritong mug pa naman yun ni doctor, paborito nya kasi nag-iisa lang na mug yun. Ahahaha  hindi ako mapakali hindi ko alam kung paano ko sasabihin pakiramdam ko para akong elementary student na nalate sa flag ceremony at maghihintay ng punishment pagkatapos

Sinabi ko sa kasamahan ko yung nangyari.  Sinabi nya "Ayos lang yan Ramadan ngayon mababait sila" sabay tawa. Hahahaha . blunt face: sana nga…. Huhuhu

At dumating na ang oras:

Me:  Doctora, ( Yung boses na may bahid ng pagsisisi) I am trying to wash  your mug with Clorox but the result is this  ( Pinakita ko yung mug nya)

Doctora: Nakangiti at sinabing " Its ok herlene,.. Thank you...

Paglabas ko sa clinic pakiramdam ko nailuha ko na din ang 9 pounds na sanggol na iniiri ko! success

Paborito ko ng buwan ang agosto dahil madaming pagkain, kaunting oras ng trabaho, at madaming mababait! Sana Ramadan nlang palagi hanggang matapos ang kontrata ko :)) 

Sinong totoo?

      Sabi nga " No man is an island" kailangan natin makipag-interaksyon, makisalamuha, at magkaroon ng makakasama.  Pero ang tanong sino ang totoo sa mga taong nakakasama natin o sino ang nagkukunwari lang.

      Sa aking pagtratrabaho sa ibang bansa. Dito kailangan madevelop ang tinatawag na  - PAKIKISAMA – kaya nga sinasabing all of us are unique individual with similarities and differences.  Pagnakakilala ka ng taong komportable ka at tanggap at nauunawaan ka kahit  nakagawa ka pa ng karumal dumal na krimen, kahit mabaho ang paa mo, may amoy ka sa katawan, uhugin ka, may luga ka sa tenga,  mabaho ang hininga mo o ano pa man ang  kababuyan meron sa pagkatao mo naku! Wag mong pakakawalan para kang nakajackpot ng grand prize sa lotto dahil iilan nalang ang tulad nila.

    Hindi din madali ang makisama lalo na kung minsan ang kasama mo ay may   personality disorder. Pero kailangan kung ayaw mo maging impiyerno ang buhay mo hanggang sa matapos ang kontratang pikit mata mong pinirmahan. Masaya naman kasama ang mga bago kong katrabaho, pero hindi mo nga lang alam kung may natatagong lihim sa likod ng kanilang mga ngiti.

    Meron kasing insidente na nangyari na nakapagpabago ng pananaw ko:

Scenario: ( Sa clinic mainit dahil pinatay ko ang  aircon kala ko kasi hindi na magkakapasyente)

Doctor: Why so very hot? Who turned-off AC ( Aircon)

My co-nurse/ My room mate: ( pointing her finger on me) It's HERLENE

 ( blaming face)

Me: sigh*

   Naisip ko aircon palang yun paano kung napakalaking pagkakamali na nagawa ko, ilalaglag nya kaya ako? Tutulungan nya kaya ako? Pagtatakpan? Feeling ko kasi close  na kami pero parang hindi pa pala.  Simpleng pangyayari pero nakapagpabago ng pagtingin ko sa pagkatao ng makakasama ko sa loob ng dalawang taon.

  Pero masaya ako dahil nagkaroon ako ng bagong kaibigan, madami silang nashishare na experience na makakatulong sa personal kong pag-unlad.   

Elevator

Sari sari ang nararanasan ko dito sa Middle East. Kadalasan nakakaboring, minsan enjoy, minsan sobrang lungkot, minsan nakakagalit o nakakainis, at siempre meron din namang masayang mga pangyayari. Tulad na lang nung experience ko habang nagduduty ako.
Yung station kasi namin ay nasa second floor kaya nung kailangan ko pumunta sa pharmacy na nasa ground floor ay sumakay ako ng elevator. Sa elevator, may nakasakay ako na Arabo na lalaki. Siempre hindi ko siya pinansin kasi mahiyaing bata ako. Pero siya ang nagumpisa ng paguusap.

Arabo: Wow! Philippinia! What's your name?
Ako: I am #####.
Arabo: Nice name! I am Mahmoud and I am a staff nurse too at the fifth floor.(siempre barok yan dapat, kaso I can't help to write it in a straight English kasi you know naman that I'm sooo awesome! haha)
Ako: Really? All of you Mahmoud. (nagbukas na ang pintuan ng elevator kasi nasa ground floor na kami at lumabas na ko)
Pahabol niyang sinabi.. "I love you too!"

Huh? Nagtaka naman ako. Akala ko talagang charming lang ako kaya siya nag I love you sakin. Tapos bigla akong nangiti kasi naisip ko na ang sinabi kong"All of you Mahmoud" ay may pagkakahawig sa I love you lalo na kung meron kang adik na pagiisip na katulad ng kay Mahmoud ng fifth floor.

Ayun lang.. Sa ikli ng byahe ko sa elevator ay nagkaron na ko ng boyfriend na Arabo by the name of Mahmoud. :))